Niet alles is rozengeur en maneschijn in haakland. Nee, het haken kan echt gepaard gaan met veel frustraties. Zo heb ik de horde van het Alles Is Haken vest nog niet kunnen nemen.
Drie maal ben ik begonnen en drie maal niet naar mijn zin. Getsiedekkie. En je hebt toch al snel weer een anderhalve bol opgehaakt voor je er achter komt dat het niet goed gaat. Voorlopig laat ik het er maar even bij zitten. Ik heb de hele boel opgeruimd en dat scheelt een stuk in de haakmand en in het hoofd. Van die half afgemaakt projecten word ik toch niet zo blij. Soms moet je er dan maar (voorlopig) gewoon een punt achter zetten. Ook een beetje noodgedwongen :-) want ik wilde heel graag meedoen met de nieuwe deken van Lucy van attic24; de Moorland blanket. Met, zoals we van Lucy gewend zijn, prachtige kleuren. Het leuke van zo'n cal is a) geen keuzestress en b) dat je weer eens hele andere kleuren gebruikt dan je wellicht zelf zou uitkiezen. Bruin is bijvoorbeeld een kleur die ik niet snel in mijn mandje zou leggen. Maar in combinatie komt hij prachtig uit. Ben echt heel benieuwd hoe deze deken gaat uitpakken. Helaas ging dit begin ook niet gelijk zonder slag of stoot. Het was echt een paar keer goed uitproberen op een proef lapje. Lucy heeft een fantastisch goede uitleg met foto's op haar website. Maar door deze goede uitleg zag ik even door de bomen het bos niet meer. Nadat ik het patroon voor mezelf heb uitgeschreven kreeg ik het in de gaten, en kan ik heerlijk tomeloos doorhaken. Al tellend tot tien. Nouja bijna tomeloos doorhaken dan want de kleur lime die nogal overvloedig aanwezig is in het eerste deel, is nog in bestelling bij The YarnBarn (Badhoevedorp). De tweede te haken rij kon ik nog uit een paar restjes schrapen maar nu is het echt duimen dat ik snel een belletje krijg.
0 Comments
Ik schreef het al eerder ; haken kan je zien als een soort therapie. Gisteren zaten we met ons haakclubje bij elkaar en bracht ik de beginselen bij van een granny haken. Mijn granny vond ik toch niet zo goed gelukt dus toen de 10 bij 10 bereikt was en de uitleg geslaagd, haalde ik 'm weer uit. Rrrrrrt, rrrrtt, rrrrtt, Mijn haakgenootclub keek mij met grote ogen aan; "haal je het nou weer uit". Ja hoor net zo gemakkelijk. Als het niet helemaal juist is dan begin je gewoon opnieuw. En die stelregel kan je dan toch weer prachtig op de rest van je leven plakken. Je kan altijd weer opnieuw beginnen. Wat heeft haken jou allemaal geleerd? De afgelopen maand ben ik met (te)veel dingen tegelijk bezig. Geen idee waar deze onrust vandaan kwam maar alles wat ik zag wilde ik ook gelijk gaan maken. Niet zo handig. Ondanks mijn houten haaknaaldnummerlabels werd/ wordt het toch wat onoverzichtelijk. Waar ben ik zoal mee bezig; Tony de tecniekenteckel van Wolplein. Iedere week een stukje meehaken met Annemarie maar nu pas bij week drie terwijl week 6 er al aan komt. Maar wel superleuk om te doen en te leren. Ik gebruik het garen dat ik in 2014 heb aangeschaft voor de Scheepjes Cal. Deze Cal was voor mij op dat moment nog te moeilijk, dus het garen bleef in de doos. In het kader om eens op te maken wat ik al heb leek Tony mij een goede bestemming. Call the midwife blanket in het oud rose. Nog een randje en dan is de WIP (Work In Progress een AFO (A Finished Object) Weekend Bag van Lucy van Attic 24. Die was zo leuk dat deze ook al af is, en ook de bijpassende omslagdoek in dezelfde kleurstelling. Naar het patroon van de tweekleurige omslagdoek uit Haken en Kleur. Op naald 9 dus dat schoot lekker op. Ik ben drie keer begonnen met het Alles is Haken vest maar omdat ik twijfel of deze gaat lukken, twijfel ik ook om garen aan te schaffen. Maar..... nu was ik bij de Zeeman en die hadden een prachtige Khaki kleur van Royal. Hier kan ik me financieel geen buil aan vallen dus 15 bollen aangeschaft voor de zekerheid. Nu nog weer even moed verzamelen om maar weer gewoon te gaan beginnen. Erg fijn is de Facebookpagina van Alles is Haken voor de nodige tips en trics. Dus wie weet! En natuurlijk heb ik nog het doorlopende project van de temperatuurdeken. Maar daar kan ik geen haast mee hebben en ben ik helemaal bij dus dat gaat goed :-) En dan zijn er nog de wensen; De Droomdeken call van Wolplein Een grote mandala in een hoepel haken De coast ripple van Lucy Tunisch haken, alle leuke dekens, sjaals en mutsen die voorbij komen op verschillende blogs oa die van Wolplein en Byclaire. Ooohhhh. Heel voorzichtig heb ik het eens geprobeerd met een gewone haaknaald en het blijkt verbazingwekkend gemakkelijk te zijn met heel snel een heel leuk resultaat. Alleen vraagt het weer andere naalden etcetra etcetera...... Wie weet hoort De Sint al mijn zacht gefluisterde wensen wel. Ach zaten er maar wat meer uren in een dag. De temperatuurdeken.
Ik had al veel beginnende temperatuurdekens voorbij zien komen. En de dag van mijn verjaardag; 30 augustus, leek me een mooi moment om te starten met de mijne. Na wat speuren op het internet heb ik besloten om iedere dag een granny te haken met zowel de gemiddelde minimum (binnenste) als maximumtemperatuur (buitenste). Een interval van 3 graden lijkt me een mooie variatie geven, en willekeurig heb ik 15 kleuren gekozen van -9 naar + 33 van mijn favoriete garen Stylecraft special DK. Na iedere maand haak ik 1 granny met de gemiddelde temperatuur van die maand. In totaal 365 + 12 granny's. 30 rijen met 18 granny's. In theorie een superleuk idee. Maar in de praktijk blijkt het wel een gevorderd kunstje loslaten te zijn. Want het kan dus zomaar drie of vier dagen achter elkaar dezelfde temperatuur zijn binnen die interval van drie graden. Ai. En of ik bright pink en rood nu zo'n geweldige combi vind........ En dan zal je altijd zien dat deze combi deze maand heel veel voorkomt. Het weer ga ik wel opeens heel anders beleven. Wat mij betreft mag er veel variatie in zitten qua deken. Ik zie het maar als een oefening in overgave. Iedere dag check ik de KNMI site waar de gemiddelden van de dag ervoor staan aangegeven, en haak ik braaf mijn granny van die dag. Ik loop dus 1 dag achter. Het is me nog niet gelukt de live gemiddelden van de dag zelf tevoorschijn te toveren. Een project van 365 dagen. Ik ben erg benieuwd hoe ik het vol ga houden. Inmiddels is de rij 14 granny's lang. In den beginne haakte ik keurig aan 1 project tegelijk. 1 deken netjes helemaal afmaken voordat ik aan iets anders ging beginnen. Heel overzichtelijk en georganiseerd. Maar gaandeweg blijk ik toch ook meerdere projecten op te starten die dan even blijven liggen omdat ook ik maar de beschikking over twee handen heb. En dan pak je na een tijdje het werkje weer op en dan blijkt de haaknaald verdwenen te zijn. Tsja welke was het ook al weer. De hou-de-haaknaald-bij- het-werk tactiek blijkt dus niet zo effectief. Ik kom soms ook tegen dat mensen keurig logboekjes bijhouden van al de projecten. Ziet er prachtig uit maar zo georganiseerd ben ik toch blijkbaar niet. Op het blog van Lisanne van Draad en Praat kwam ik een tijdje geleden leren labels tegen met daarop het nummer van de haaknaald gestanst. Toen zag ik er het nut niet van in want ja 1 project tegelijk. Maar het idee was blijkbaar blijven hangen. En toen ik gister weer eens boven de mand W.I.P.'s hing plopte het idee weer in mijn hoofd. Misschien toch wel handig. Kan ik daar ook zelf een oplossing voor bedenken/ maken? Een tijdje geleden had ik houten hartjes gekocht bij de Wibra. Als ik daar nou eens een gaatje in timmer met een spijker? En zo geschiedde. Met een gekleurde pen het nummer er op geschreven. Een steekmarkeerder door het gaatje. Klik klak aan het haakwerk. Tadah het klusje was geklaard. Wat een rust in het hoofd en de haakmand. Ik pak nu toch gemakkelijker een liggend projectje op. Alleen die van de zwarte omslagdoek weet ik echt niet meer....... Dat wordt een trial and error ben ik bang. Breien heb ik als meisje wel op school geleerd. Dat vond ik best leuk maar het ging zoooooo langzaam. Om de 5 toeren moest mijn moeder het weer even los breien omdat ik nogal de neiging had te strak te breien. Op wilskracht en doorzetten heb ik wel eens een Sinterklaas surprise gebreid; een kabouter om een flesvoedingsblik. Kent iemand die nog? Eenmaal uit het ouderlijk huis verhuisd verdwenen de handwerkspullen. Af en toe wel een kriebel om de breinaalden weer eens op te pakken maar bij het idee dat ik een steek zou laten vallen, die ik never nooit meer op kon halen, zakte de moed me al snel weer in de schoenen. Tot ik drie jaar geleden een brain wave kreeg om eens een haakvideo op youtube te kijken (google op leren haken en de instructievideo's vliegen je om de oren) En voila de eerste granny was al snel een feit. Maar...... ik werd wel een beetje uitgelachen door mijn omgeving. Jij haken? Mmmm ondanks dat dat niet echt motiverend was bleef de haaknaald trekken. En heel langzaamaan is de stapel WIP's en UFO's groeiende. Maar ook de stapel voltooide werken gelukkig. Was mijn eerste cal (scheepjescal 2014) nog een beetje te hoog gegrepen qua tellen en techniek. Na voltooiing van de eerste geslaagde cosy stripe deken van Lucy (attic24.typepad.com/weblog/cosy-stripe-blanket.html) was het hek van de dam. Dat ik zo een grote deken kon haken wauw ongelofelijk! Inmiddels is mijn zelfvertrouwen zo ver gegroeid dat ik patronen uit een boek aandurf. Natuurlijk lukt nog niet alles maar dat geeft niet. Hoe meer ik haak des te meer ik leer. En zo wordt haken ook een beetje therapie. Het geeft rust, bevordert mijn creativiteit, mijn dol op kleur karaktertrek krijgt volop gelegenheid zich te laven, en ieder geslaagd werk geeft een heerlijk geluksgevoel. In het geval van een deken kan je er zelfs heerlijk onder kruipen. Geluk kan je echt zelf haken. Natuurlijk is er ook de andere kant. Ik ben een nahaker, kan geen eigen patronen bedenken. En ook de kleurcombinaties vind ik nog een lastige opgave. Maar ook dat is therapie. Mezelf accepteren zoals ik op dit moment ben en niet een ideaal nastreven voor dat ik mezelf goed genoeg vind. Omdat ik het heerlijk vind te lezen waar andere haaksterren mee bezig zijn, en ik inmiddels een beetje begin te vergeten wat ik allemaal al gemaakt heb leek het me een goed idee een blog te starten. Als naslagwerk voor mezelf, en misschien komt iemand iets tegen wat hij of zij kan gebruiken. |
AuteurHallo ik ben Vera. Wat leuk je hier te ontmoeten. Sinds drie jaar een duidelijk groeiende verslaving aan haken. Moeder in een mannenhuishouden met manlief, twee zonen en een eigenwijze kater. Dol op kleur, stippen, was die buiten aan de waslijn hangt te drogen, zelf koekjes bakken en café latte. Archives
January 2017
Categories
All
|